Do biura rady miejskiej właśnie trafił projekt uchwały w sprawie nadania nazwy skwerowi na os. Tysiąclecia, w rejonie ronda H. Sławika. Patronem ma zostać Józef Ryszka. To już kolejny trawnik na tym osiedlu, który zostanie szumnie nazwany „skwerem”.
Projekt uchwały w sprawie nadania placowi nazwy „Skwer Józefa Ryszki” trafił do biura Rady Miasta Katowice w dniu 30 kwietnia br. Chodzi o teren trawnika pomiędzy ulicami Chorzowską i Piastów, w sąsiedztwie ronda Henryka Sławika, na osiedlu Tysiąclecia.
Władze miasta wskazują, że o uhonorowanie osoby Józefa Ryszki zawnioskował Klub Radnych Prawa i Sprawiedliwości w Radzie Miasta Katowice (wniosek klubu ze stycznia 2018 roku). Plac do nazwania, położony w Katowicach w rejonie ul. Piastów oraz budynku przy ul. Piastów 3 na osiedlu Tysiąclecia, wskazał Zespół ds. nazewnictwa ulic i placów (wskazanie zaakceptowała Komisja Organizacyjna przy radzie miejskiej oraz Rada Jednostki Pomocniczej nr 9 Osiedle Tysiąclecie – tzw. rada dzielnicy).
Warto zaznaczyć, że na os. Tysiąclecia od kilku lat pojawia się coraz więcej nazw dla zwykłych trawników pomiędzy blokami mieszkalnymi. Obecnie jest ich kilkanaście, a władze nie widzą chyba nic niestosownego w nazywaniu małych skwerków i miejsc, które raczej się do tego nie nadają.
Do projektu uchwały dołączono biogram przyszłego patrona skweru, opracowany przez Urszulę Rzewiczok – pracownika Muzeum Historii Katowic:
Józef Ryszka (pseud. Szczepon Gizd) – działacz polskiego podziemia podczas II wojny światowej, poeta. Urodził się 14 lutego 1920 roku w Szopienicach. Pracował w kopalni „Boże Dary” w Kostuchnie, w Hucie Piłsudski (po wojnie – Huta Kościuszko) w Chorzowie oraz jako subiekt w sklepie. W okresie międzywojennym był członkiem Organizacji Młodzieży Powstańczej oraz XIII Drużyny Harcerskiej im. Stefana Rogozińskiego w Chorzowie. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 roku został wywieziony na roboty do Niemiec do Viersen i Hanoweru. Dwa lata później udało mu się stamtąd zbiec. Przebywał w Radomiu a następnie w Warszawie. Wstąpił do organizacji „Ojczyzna” i działał w Departamencie Informacji i Propagandy Polskiego Państwa Podziemnego. Został aresztowany przez Niemców i stracony na Pawiaku 17 października 1943 roku. Pisał wiersze w dwóch wersjach: literacką polszczyzną i w gwarze śląskiej, które publikował w prasie podziemnej. Krytycy nazywali go „śląskim Kolumbem”.
