Narodowy Bank Polski opublikował przeciętne ceny za metr kwadratowy używanego mieszkania. Katowice są miastem przyjaznym dla potencjalnych kupców.
Przeciętna cena za metr kwadratowy mieszkania na rynku wtórnym w grudniu 2014 roku w Katowicach wyniosła 3347 zł. W porównaniu do innych dużych miast to bardzo mało. W najdroższej Warszawie za metr kwadratowy trzeba zapłacić przeszło dwukrotnie tyle – w stolicy sprzedający życzą sobie średnio 7057 zł.
Drugim najdroższym miastem pod tym względem miastem w Polsce jest Kraków z przeciętną ceną 5833 zł. Podium uzupełnia Wrocław, gdzie za metr kwadratowy zapłacić trzeba było 5149 zł. Drogimi miastami są także Gdańsk i Poznań.
Katowice w tym rankingu uplasowały się bardzo nisko, co paradoksalnie stanowi dobrą wiadomość, gdyż stolica Śląska dzięki relatywnie niskim cenom zachęca do zakupu mieszkań i osiedlania się w mieście.
Warto przypomnieć, że zwiększanie liczby ludności to jeden z priorytetów władz lokalnych. Im więcej podatników tym dla miasta lepiej. Katowice z każdych 100 zł podatku zapłaconego przez mieszkania do miejskiej kasy dostają około 48 złotych. W przypadku firm z każdych 100 zł zapłaconych przez przedsiębiorcę miasto otrzymuje około 10 zł.
To, że mieszkania w Katowicach są relatywnie tańsze niż w innych dużych miastach ma oczywiście swoje plusy, ale są też wady.
Przede wszystkim jednak potrzeba odpowiedzi na pytanie: dlaczego tak jest? Jak to się stało, że największa w skali kraju aglomeracja, województwo z wysoką mityczną „średnią przeciętnego wynagrodzenia” jest tak nisko wyceniane przez rynek?
Dla mnie oczywistym jest, że ludzie głosują nogami. Czyli jeśli w Katowicach nie żyje im się najlepiej, to przenoszą się tam, gdzie bardziej im pasuje- czy to do Warszawy, Londynu, Dublina, Berlina, Paryża, Krakowa, Wrocławia czy gdzie tam jeszcze. Specjalnego ruchu w drugim kierunku- nie odnotowano…